Naar Algiers Algerije
Door: Rob
Blijf op de hoogte en volg rob
23 November 2007 | Algerije, Algiers
De afgelopen dagen in Algerije geweest. Normaal werk ik het meteen bij, maar dat was nu niet mogelijk want ik had niet de beschikking over internet. en ja, dan ligt alles stil.
Het hele project was trouwens wel apart. Laat ik bij het begin beginnen.
De donderdagavond voor vertrek (maandag) zag ik op internet dat een visum nodig was. Ik reis de hele wereld rond zonder en nu moet ik voor dit Frans georienteerde land een visum.
Niet erg opgelet dus. Op de website gekeken en gelukkig kan een visum binnen 5 dagen worden geregeld. Maar maandag was dus al binnen 3 dagen. Gebeld en gebeld, nog een brief moeten regelen waarin Algerije mij uitnodigd en gelukkig was het daar een feestdag, maar uiteindelijk kon ik op zaterdag een visum afhalen. Dankjewel ambassade.
Maandag vertrokken en om 1 uur 's nachts aangekomen in het hotel. Een vieze kamer, je wilt het niet weten. Weinig licht, geen warm water een wc bril die los lag, geen douche, maar bakjes om over je heen te gooien, spinnenwebben etc. Ook de man die mij ophaalde sprak geen engels, duits, nederlands of wathever, alleen arabisch. Die taal sprak ik nou net niet.
De volgende ochtend bleek er een fout gemaakt te zijn, ik had in een VIP room geplaatst moeten worden. Ik zat in de goedkoopste. Alles weer inpakken dus en verhuizen naar de andere kamer. Wat een verschil zeg, lauw water, een douch, maar alleen als handdouche te gebruiken, dus je kon er niet onder staan, wel een mooiere kamer met veel tielerantijen en kraaltjes. De badkamer was bijvoorbeeld mooi rose en de wc bril was heel zacht (kussen), lekker voor mijn billen.
Overdag gewerkt en in mijn beste frans de demo gedaan. Alhoewel in het begin alles met handen en voeten en aan het ende van de dag wat franse woordjes erbij. 's avonds natuurlijk als gast uit eten. 4 mannen (vrouwen mogen 's avonds niet mee (je ziet alleen de losgeslagen vrouwen in de avond en die kan je op 1 hand tellen. 2 uur lang gegeten en niemand heeft een woord gezegd.
De andere twee dagen ging het ook zo, alleen was onze klanten vergeten om voertuigen te regelen. Dus twee dagen gewacht op vrachtwagens die maar niet kwamen. De derde dag (dag van vertrek) kwam er om 17.00 uur een vrachtwagen, net toen ik naar het hotel wilde om mijn spullen te pakken.
Zul je altijd zien.
Nou ja uiteindelijk weer thuis gekmen en deze reis maar snel vergeten.
Het hele project was trouwens wel apart. Laat ik bij het begin beginnen.
De donderdagavond voor vertrek (maandag) zag ik op internet dat een visum nodig was. Ik reis de hele wereld rond zonder en nu moet ik voor dit Frans georienteerde land een visum.
Niet erg opgelet dus. Op de website gekeken en gelukkig kan een visum binnen 5 dagen worden geregeld. Maar maandag was dus al binnen 3 dagen. Gebeld en gebeld, nog een brief moeten regelen waarin Algerije mij uitnodigd en gelukkig was het daar een feestdag, maar uiteindelijk kon ik op zaterdag een visum afhalen. Dankjewel ambassade.
Maandag vertrokken en om 1 uur 's nachts aangekomen in het hotel. Een vieze kamer, je wilt het niet weten. Weinig licht, geen warm water een wc bril die los lag, geen douche, maar bakjes om over je heen te gooien, spinnenwebben etc. Ook de man die mij ophaalde sprak geen engels, duits, nederlands of wathever, alleen arabisch. Die taal sprak ik nou net niet.
De volgende ochtend bleek er een fout gemaakt te zijn, ik had in een VIP room geplaatst moeten worden. Ik zat in de goedkoopste. Alles weer inpakken dus en verhuizen naar de andere kamer. Wat een verschil zeg, lauw water, een douch, maar alleen als handdouche te gebruiken, dus je kon er niet onder staan, wel een mooiere kamer met veel tielerantijen en kraaltjes. De badkamer was bijvoorbeeld mooi rose en de wc bril was heel zacht (kussen), lekker voor mijn billen.
Overdag gewerkt en in mijn beste frans de demo gedaan. Alhoewel in het begin alles met handen en voeten en aan het ende van de dag wat franse woordjes erbij. 's avonds natuurlijk als gast uit eten. 4 mannen (vrouwen mogen 's avonds niet mee (je ziet alleen de losgeslagen vrouwen in de avond en die kan je op 1 hand tellen. 2 uur lang gegeten en niemand heeft een woord gezegd.
De andere twee dagen ging het ook zo, alleen was onze klanten vergeten om voertuigen te regelen. Dus twee dagen gewacht op vrachtwagens die maar niet kwamen. De derde dag (dag van vertrek) kwam er om 17.00 uur een vrachtwagen, net toen ik naar het hotel wilde om mijn spullen te pakken.
Zul je altijd zien.
Nou ja uiteindelijk weer thuis gekmen en deze reis maar snel vergeten.
-
24 November 2007 - 08:17
Tineke Viset:
de oplettende lezer zal in het bovenstaande natuurlijk de hand van moi, de echtgenote ofwel Tineke zien.
Een man die de hele wereld over reist en in de meest luxe hotels zit, het lekkerste eten voorgeschoteld krijgt en de prachtigste bezienswaardigheden er ook nog even tussendoor regelt..... nee dan wordt al dat reizen te leuk.
Dus een afkikkend reisje op zijn tijd met vieze kamers, Arabische mannen die geen Engels spreken en vooral geen mooie uitstapjes en eten waarvoor Rob normaal gesproken zijn neus ophaalt. Hoe kan men dan THUIS weer waarderen.......!!!!!
haha
Geintje, ik heb best een beetje medelijden gehad met mijn mannetje hoor.
een beetje.....
(fijn dat je weer thuis bent lieverd)xx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
